"Dit geschrift heeft zich voldoende duidelijk uitgedrukt en staat daarmee gelijk
aan het heldere licht van de dag. En toch is het voor ons verborgen en onbepaald."
( Giordano Bruno )
Het ‘Arcana Arcanorum’ gaat terug tot de 18° eeuw.
In 1614 schrijft Michael Maïer ( 1568 - 1622 ) zijn boek ‘Arcana Arcanissima’, opgedragen aan William Paddy een vriend van Robert Fludd. Het begrip Arcana Arcanorum vinden we voor het eerst in de Rozekruisersgeschriften van de 18° eeuw. ‘Les Symboles Secrets d’Altona’ gepubliceerd in 1785 en 1788 maakt reeds gewag van het Arcana Arcanorum. Het was Cagliostro die voor het eerste gebruik maakte van deze riten onder de naam ‘Secreto Secretorum’ wat eigenlijk hetzelfde betekent.
Op 8 oktober 1816 werden deze vier graden voorgesteld aan de ‘Grand Oriënt de France’. Deze vier graden waren afkomstig van de ‘Rite de Misraïm’. Deze Rite werd in Italië bewerkt en van de naam ‘Arcana Arcanorum’ voorzien. Ze werden uit Italië overgebracht door de Broeders Joly, Gabboria en Garcia in 1816. Zij waren in 1813 in deze riten geïnitieerd. Ze werden in de ‘Rite de Misraïm’ geïntroduceerd als zijnde de laatste vier graden ( 87° tot 90° ) die tot dan toe geen enkel operatief aspekt vertegenwoordigde.
Recent in de geschiedenis weten we dat het ‘Arcana Arcanorum’ geïntegreerd werd in de vierde en hoogste graad van ‘L’Ordre d’Hermès Tétra-Mégiste’ opgericht in 1927 door Emile Dantinne, Jean Mallinger en François Soetewey.