1927 FRATERNITAS ROSICRUCIANA ANTIQUA

"Op een dag, toen jullie één waren, werden jullie twee. Maar wanneer jullie twee zijn geworden, wat zullen jullie dan doen ?"
( Logion 11^e uit het Evangelie van Thomas )

De geschiedenis van de ‘Fraternitas Rosicruciana Antiqua’ begint met haar stichter Dr.Arnold Krumm-Heller ( Huiracocha ) ( 15/04/1876 - 19/5/1949 ).

Deze man heeft een zeer bewogen leven gehad. Hij is een van de weinige figuren die haast alle Ordeleiders van deze eeuw heeft ontmoet, persoonlijk heeft gekend en in sommige gevallen allianties heeft aangegaan. Hij ontmoette Papus, Henry Steel Olcott, Rudolf Steiner, Aleister Crowley, Karl Germer, Spencer Lewis, Theodor Reuss, Heinrich Klein, Charles Detré, Francois-Charles Barlet en Swinburne Clymer.

Arnold Krumm-Heller verliet Duitsland op 18-jarige leeftijd om zijn broer te vervoegen in Argentinië. Door een ongelukkige omstandigheid lukte dit niet ( zijn broer was blijkbaar niet op post bij de gemaakte afspraak ) en reist hij verder naar Chili. Daar werkt hij samen met scheikundigen. Vanaf 1896 begon hij zeer veel te reizen. Eerst naar Duitsland en ongeveer rond 1900 naar Frankrijk waar hij Papus ontmoette. Krumm-Heller was lid van het Theosofisch Genootschap in Parijs waar hij persoonlijk geïnitieerd werd door Henry Steel Olcott in 1897. Hij reisde meer dan vermoedelijk samen met Papus naar Sint-Petersburg. Hij werd ingewijd in de Martinistenorde in de loge "Hermanubis".

Dr. Arnold Krumm-Heller was eveneens aanwezig op het congres van 9/6/1908 dat door Papus was georganiseerd. Tijdens deze periode leerde hij tevens Franz Hartmann kennen. Voor dit congres plaats had kreeg hij op 13/3/1908 een charter van Papus waar hij werd aangesteld als afgevaardigde voor het Martinisme in Chili, Peru en Bolivië. Op 15/3/1908 kreeg hij het charter als afgevaardigde voor de Memphis-Misraïm Ritus voor Mexico van Theodor Reuss en Heinrich Klein. Hij werd ingewijd in de 90° en 95° graad van deze Ritus. Op 11/04/1908 kreeg hij de toelating van Charles Détré om deze Ritus uit te breiden tot Chili, Peru en Bolivië. Tijdens deze periode had hij contacten met François-Charles Barlet en met ‘The Hermetic Brotherhood of Light’. Onmiddellijk volgend op deze initiaties verspreidde hij het Martinisme in Zuid-Amerika onder toezicht van Papus. Later werd hij nog aangesteld voor het EGA ( Ecclesia Gnostica Apostolica ) door dr. H.C.Peithman.

In 1910 begon hij geneeskunde te studeren in Mexico op aanraden van Franz Hartmann. Na enige tijd werd hij prof in de Duitse taal en Literatuur en werd hoofd van het Medisch Instituut in de staf van de President van Mexico Franciso J.Maderos. Hij adopteerde toen als het ware Mexico als zijn vaderland. Hij beleefde er de Mexicaanse burgeroorlog gedurende de jaren 1912-1916. Krumm-Heller was in deze periode veel met politiek bezig. Na de aanslag op de Mexicaanse president Carranza in 1920 keerde hij naar Duitsland terug waar hij een drukkerij beheerde. Rond deze periode ontmoette hij Rudolf Steiner. Hij bezocht Crowley in Cefalu. In 1921 was hij samen met Crowley, Theodor Reuss, Heinrich Tränker en Spencer Lewis om een nieuwe Rozekruisers Orde op te richtten.

Na de dood van Theodor Reuss in 1923 werd Krumm-Heller zijn opvolger. Arnold Krumm-Heller wou Spencer Lewis charteren voor zijn Orde. Maar nadat hij ontdekte dat AMORC een zwendel en te commercieel was richtte hij zich tot Swinburne Clymer hoofd van de Rozekruisersorde van Pascal Beverly Randolph in Quakertown, Pennsylvania.

In 1927 stichtte hij de ‘Fraternitas Rosicruciana Antiqua’. De Orde kende zeven graden.
Alle erkende Ordes van Krumm-Heller zijn beperkt tot Spaanssprekende gebieden. Hij stichtte in haast alle Spaanssprekende gebieden een afdeling : Brazilië, Chili, Peru, Columbia, Mexico, Cuba, Spanje en Venezuela. Ook in Duitsland en Oostenrijk waren kleine afdelingen.

Crowley en Karl Germer bezochten op 7/06/1930 Krumm-Heller te Berlijn. Crowley en Krumm-Heller zullen mekaar nog veel ontmoeten in de volgende jaren.

In 1936 stond hij samen met Reuss in het nazi-pamflet "Der Judenkenner". Zij werden daar afgespiegeld als medewerkers van de joodse-maçonnieke samenzwering. In de periode dat hij in Marburg woonde had hij naast de Spaanse vlag ook de Nazivlag hangen. Ondanks deze schijnbare sympathie met de Nazi’s werd de ganse bibliotheek van Arnold Krumm-Heller geconfisqueerd. In 1937 verliet hij Duitsland samen met zijn zoon Parsifal en emigreerde tijdelijk naar de Verenigde Staten. Vader keerde in 1938 terug naar Duitsland terwijl zijn zoon in Mexico bleef tot in 1940.  Beiden hadden in Marburg een vrij rustig bestaan. Parsifal beschikt over talrijke brieven tussen zijn vader en Goebbels. Tijdens de bezetting onderhield hij vele contacten met Zuid-Amerika en Zweden. Arnold Krumm-Heller was als dokter in de geneeskunde het plaatselijke hoofd van het Rode Kruis in Marburg. Toen hij stierf op 19/05/1949 werd hij in het uniform van het Rode Kruis gecremeerd. Arnold Krumm-Heller stelde nooit een opvolger aan. Zijn Orde werd in regio’s onderverdeeld en elke regio kende een verantwoordelijke. Voor Spanje was dat D.R.Ballester, voor Venezuela Anna Delia Gonzales, voor Brazilië dr. Albert Wolf, voor Mexico Mario Gonzales, in Cuba was er Johannes Muller Rider ( alias frater Thelemako ). De niet Spaanssprekende regio’s, zoals Duitsland en Oostenrijk, werden nooit erkend.

Arnold Krumm-Heller was driemaal hertrouwd en liet zes kinderen na : Hiram Aguirre, Carlotta, Guadalupe, Cuauthemoc, Sieglinde en Parsifal. Parsifal zou later zijn opvolger worden voor bepaalde takken van zijn werk.

Parsifal die gemobiliseerd werd voor het Duitse leger werd na de bevrijding gevangen genomen door het Britse leger. Hij kwam in een krijgsgevangenenkamp terecht in Egypte voor meerdere jaren. Zowel Parsifal en zijn vader hadden een charter van het ‘Ordo Templi Oriëntis’. Beiden hebben het echter nooit gebruikt. Hun aandacht ging vooral naar hun eigen Orde. Parsifal had na zijn terugkeer naar Duitsland nog contacten met Friedrich Lenke, dr. Carl Heinz Petersen ( die op 14/4/1957 zelfmoord pleegde ), Hermann Metzger, Herbert Fritsche, Marcelo Ramos Motta en Karl Germer, allen leden van het Ordo Templi Oriëntis. Parsifal verliet in 1954 Duitsland en emigreerde naar Australië. Op 7/9/1994 werd aan interview met hem gemaakt over zijn vader en zijn Orde door David en Lynn Scriven te Sydney. Deze tekst werd gebaseerd op dit interview.

Vandaag lijkt de Orde vooral in Brazilië een grote bloei te kennen. Zij stellen zichzelf voor als de ‘Fraternitas Rosicruciana Antiqua for Switzerland in Brazil’.

In 1982 besliste frater Oak ( Sebastiao Carvalho ) een nieuwe Orde op te richtten : ‘The Sacred Circle of Thelema’.

Zij zeggen van zichzelf : "As Rosicrucians and Masons, we have developed a very serious work on the traditional teachings of two respectable institutions : the ‘Fraternitas Rosicruciana Antiqua’ and the ‘Oriental Rite of Memphis-Misraïm’ and the result is that now we can offer these High Initiations to our Brothers all over the world.

Join us !"

"‘The Sacred Circle of Thelema", by the auhority derived from the Charter conferred to its President in the year 1994, bij the Sovereign Commander of the ‘Fraternitas Rosicruciana Antiqua for Switzerland’, has just installed a Lodge, linked to the Swiss-FRA, but with all authority to develop its activitis in accordance with our comunity reality and needs. Frome here on, all those who come to affiliate to the SCT will be automatically bound to the FRA of the Masters Huiracocha, ( Arnold Krum-Heller ) and Ambelain, whose teachings will be given with total fidelity to the ideas of these respected Masters."

Opmerking : Ambelain is uiteraard Robert Ambelain ( Sar Aurifer )

Arnold Krumm-Heller schreef slechts één boek waarvan hier een uittreksel waarin Rasmussen, een ingewijde, probeert te verklaren wat moet verstaan worden onder de Orde van het Rozenkruis.

Rasmussen."