1927 ORDRE HERMETISTE TETRAMEGISTE ET MYSTIQUE


 

Ik zweer bij Hem, die in onze zielen heeft gelegd het heilig viertal, de bron der natuur waarvan de oorzaak eeuwig is.

( Gulden Verzen - Pythagoras )

 

Op 9 mei 1927 gaf Sar Hieronymus de opdracht aan de ‘Ordre Universiaire de la Rose+Croix’ om centra te vormen in België onder het leiderschap van François Soetewey.

Deze beslissing gaf de geboorte aan ‘L’Ordre Hermètiste Tétramégiste et Mystique’ kortweg gezegd ‘L’Ordre de Hermès’. Het was een herrijzen van de oude school van Pythagoras. De volgende tekst welke uit de Lelarge-documenten komt en vermoedelijk geschreven door Jean Mallinger vertelt ons de bedoelingen.

"The restoration of the Pythagorean Order under the form of a rectified hermetic Mas:: superior to all the usual symbolic Orders of the modern Mas:: can only be realized by a through modification of the Scope and Rituals of the Order.

The greatest stringency should govern the recruitment of members of the Order. For, just as the R+C, although in a different domain and with different means, the Hermetists should be the Masons' guides.

THE SQUARE OF PERFECTION, made up of 4 members, the Sublime Grand Master of the Order and his 3 secretaries or Unknown Superiors, should be the only executive, legislative and judiciary and administrative organ of the Order.

The 4 grades may be called:

1) PYTHAGOREAN LODGE or First Degree.

2) SOVEREIGN OCCULT CHAPTER or Second Degree.

3) GRAND HERMETIC AREOPAGUS (Learned Assembly) or Third Degree.

4) SUBLIME LUMINOUS CONSISTORY or Fourth and final Degree.

These are ritual titles and their names originate from Ancient Traditions.

Each of these Degrees will be unknown to the others. Their locations will be separated. The Masters to be studied in each of these Degrees will be designated by the Imperator or G::M:: of the Order".

 

(Lelarge collectie).

 

Het systeem van deze Orde kende vier graden, wat al niet onbekend is in de traditie van esoterische broederschappen. De eerste graad heette : Apprenti de Hermès - de tweede graad : Compagnion de Hermès - de derde graad : Maître de Hermès. De vierde graad is ons niet bekend. Het is wel geweten dat alle kandidaten die zich aandienden om opgenomen te worden in de Rozekruisersorde eerst de vierde graad diende te hebben in deze Orde. De Orde was gemengd en laat duidelijk sporen zien van Vrijmetselaarsinvloeden.

Een loge noemde men een ‘Perfect Vierkant’. Wat opmerkelijk is aan deze Orde en voor zover we weten uniek in de geschiedenis van de esoterische Ordes is dat hier hulde wordt gebracht aan de symbolische Quaterniteit. Haast alle Ordes kennen drie ‘Lichtpunten’. Zo is het centrale gedeelte van een Tempel, en ik denk dan bijvoorbeeld aan het Shekinah in de AMORC-rituelen, niet samengesteld uit een drieledigheidsstruktuur maar wel uit een Quaterniteit, die volgens de gegevens die we kennen, bestaat uit : Vrijheid, Gelijkheid, Broederlijkheid en Wijsheid.

De Grootloge, of laten we beter zeggen Het Volmaakte Vierkant, was samengesteld uit een Grootmeester en drie secretarissen van ‘Superieur Inconnus’ .

Aan het hoofd van de ganse Orde stond ‘Le Grand Maître Universelle Inconnu’ welke Sar Hieronymus was.

Net zoals in vele loge-documenten vinden we hier het gebruik van vier puntjes achter namen of symbolische afkortingen. In klassieke Vrijmetselaarsdocumenten zijn er dat drie. François Soetewey was van 1927 tot 1938 Grootmeester van het Perfekt Vierkant van België. Jean Mallinger was de Archon van de Orde.

Hun leerstellingen waren gebaseerd op die van Pythagoras. Jean Mallinger schreef twee boeken over deze Orde : ‘Les secrets ésotérique des Pythagoriens’ ( 1946 ) en ‘Pythagore et les mystères" ( 1944 ). Beide boeken werden opnieuw uitgegeven door F. Planquart te Lille ( Rijsel ) Frankrijk. Beide boeken zijn opgedragen aan Luis Fitau en François Soetewey.

Een opmerkelijk feit is dat op de grafsteen van Sar Hieronymus, welke hem geschonken werd door Jean Mallinger, telkens in de vier hoeken vier kleine vierkantjes zijn afgebeeld. In het midden staat een Rozenkruis met Vijfvoudige Roos. Onderaan de grafsteen vinden we een Pentagram.

Of we deze Orde als voorportaal voor de uiteindelijke Rozekruisersorde moeten we beschouwen blijft deels nog onbeantwoord.

Het verder verloop van deze Orde wordt grotendeels in het hoofdstuk van de F.U.D.O.S.I. besproken.


(1) Of deze ‘Superieur Inconnus’ betrekking hadden op de derde graad S.I. van de Martinistenorde is niet met zekerheid vast te stellen. Doorheen de ganse geschiedenis is de verwijzing naar de ‘Superieur Inconnu’ meestal een verwijzing naar deze Orde.

1